ΤΟ ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΤΟΥ ΛΟΡΔΟΥ ΚΕΫΝΣ

Ο Κεϋνσιανισμός υπήρξε ιστορικά ο τρίτος δρόμος μεταξύ υπαρκτού σοσιαλισμού και ελεύθερου καπιταλισμού. Τον εφάρμοσαν με μεγάλη επιτυχία οι σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις στην Ευρώπη μετά τον πόλεμο. Τον είχε εφαρμόσει και ο πρόεδρος Ρούσβελτ και κατάφερε να ανορθώσει την Αμερικανική οικονομία μετά το κραχ του 1929.
Η λογική του είναι απλή. Αυξάνω μισθούς και παροχές  - δημιουργώ εν δυνάμει καταναλωτές - αναπτύσσω παραγωγικούς κλάδους.
Όμως η αύξηση μισθών ή παροχών δεν οδηγεί σήμερα σε ανάπτυξη παραγωγικών κλάδων. Ο Λόρδος Κέϋνς έδρασε σε μια εποχή που οι οικονομίες ήταν προστατευμένες και οι βιομηχανίες δεν είχαν μετακομίσει σε Κίνα, Ινδία και Βραζιλία.
Όπου εφαρμόστηκε ο Κεϋνσιανισμός στην περιφέρεια (χώρες Νότιας Ευρώπης, Ασίας, Αφρικής, Νότιας Αμερικής) είχε τα αντίθετα αποτελέσματα. Οδήγησε στην αποβιομηχάνιση και στον υπερβολικό εξωτερικό δανεισμό.
Πάρτε για παράδειγμα την οικονομική πολιτική της περιόδου '81-'85. Αυξήθηκαν μισθοί - συντάξεις - κοινωνικές παροχές και έγιναν χιλιάδες διορισμοί στο δημόσιο. Έδωσε αυτό ώθηση στην ελληνική βιομηχανία; Ή μήπως ενίσχυσε την εισαγωγή ξένων προϊόντων εις βάρος των Ελληνικών;
Δεύτερο παράδειγμα η οικονομική πολιτική '2004-2009. Καταπολεμήθηκε η ανεργία με αθρόους διορισμούς στο δημόσιο. Διατηρήθηκαν όλα τα κεκτημένα. Και αντί για ανάπτυξη... διπλασιάσαμε το χρέος.
Σήμερα είτε αυτοί που υποστηρίζουν το  μνημόνιο, είτε αυτοί που δεν θέλουν ούτε να το βλέπουν, είτε εκείνοι που θέλουν την επαναδιαπραγμάτευσή του, επιχειρηματολογούν υποσχόμενοι τη διατήρηση της σημερινής οικονομικής δύναμης.
Όταν γύρω μας υπάρχουν χώρες με μέσο μισθό 400 €, πώς θα γίνουν ανταγωνιστικά τα προϊόντα μας ώστε να υπάρξει βιομηχανική ανάπτυξη;
Φυσικά και δεν αντέχουμε να μειωθούν τόσο δραστικά οι μισθοί. Αλλά το ξαναστήσιμο του παραγωγικού ιστού της χώρας είναι απαραίτητο για να βγούμε από το τούνελ. Η πληθωριστική δραχμή που κάποιοι υπόσχονται οδηγεί στη μείωση του εργατικού κόστους και στη δημιουργία υπεραξίας την οποία κάποιοι θα καρπωθούν. Αυτό όμως δε δένει με τις ελπίδες του ακροατηρίου των Αγανακτισμένων. Θα είναι μια ολέθρια διάψευση ονείρων. Από την άλλη η συντήρησή μας από τα δανεικά δεν μπορεί να τραβήξει για πολύ. Τη βοήθεια για ανάπτυξη που περιμένουμε με τη ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου - εάν έλθει ... - ποιοί θα τη διαχειριστούν; Οι ίδιοι που ξεκοκκάλισαν τις Ευρωπαϊκές επιδοτήσεις;
Το Φάντασμα του Λόρδου Κέϋνς θα είναι πάντα στις πλατείες... θα ανατροφοδοτεί την Αγανάκτηση.
Η πικρή αλήθεια είναι ότι ο Κεϋνσιανισμός δεν ευδοκίμησε στην Περιφέρεια του Καπιταλισμού... αυτό το κατανόησαν πρώτοι από όλους οι μανδαρίνοι του Πεκίνου. Κατ' όνομα κουμουνιστές, στην πράξη επιστάτες του διεθνούς κεφαλαίου.
Υπάρχει λύση;
Πρέπει να υπάρχει... αλλά απαιτεί άλλη αντίληψη για τη ζωή.

ΒΡΕ, ΤΑ ΠΑΛΙΚΆΡΙΑ (3)

• Την κ. Μερεντίτη δεν την γνωρίζω προσωπικά
• Μου είναι εξαιρετικά αντιπαθής γιατί πρωτοστάτησε στην κίνηση κάποιων βουλευτών του ΠΑΣΟΚ κατά του νομοσχεδίου που προέβλεπε την απαγόρευση οικοδόμησης εντός περιοχής χαρακτηρισμένης ως NATURA.
• Δηλαδή η εν λόγω κυρία ήθελε να μπορούν να κτίζουν οι ψηφοφόροι της σε οποιαδήποτε περιοχή...
• Από αυτό το σημείο μέχρι να της απαγορεύσω να δίνει συνεντεύξεις υπάρχει ένα τεράστιο χάσμα.
• Οι λογικές ότι πρέπει να ακούγεται μόνο ό,τι αρέσει σε μια μειοψηφία, ή πλειοψηφία,   είναι καθαρά φασιστικές.
• Δημιουργεί ομαδοποιήσεις που θα δράσουν πέραν από τη λογική.
• Πιστεύω ότι είναι καιρός να επέμβει η δικαιοσύνη και να μπει τάξη σε όλο αυτό το μπάχαλο.
• Ή έργω και λόγω προσβολή τιμωρείται είτε απευθύνεται σε έναν απλό άνθρωπο είτε σε ένα προβεβλημένο πρόσωπο.
• Αυτά τα παλικάρια που αποφασίζουν εν ονόματι του λαού να στερήσουν τη δυνατότητα κάποιου να δημοσιοποιήσει τις απόψεις του ανοίγουν τους ασκούς του Αιόλου... η λογική του τσαμπουκά οδηγεί στον καυγά με απρόβλεπτα αποτελέσματα...