Σάββατο 30 Απριλίου 2011

ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ 76

Η Πρωτομαγιά του 1976 συνέπεσε με δύο δολοφονίες. Η μία ήταν ενός μαθητή, Σιδέρης Ισιδηρόπουλος το όνομά του, που κόλλαγε αφίσσες της Κ.Ο.ΜΑΧΗΤΗΣ, μιας μικρής ακροαρίστερής οργάνωσης, που πέρναγε τότε φάση ακμής. Η ιστορία του έκλεισε με μια μαζική για τα δεδομένα της εποχής συγκέντρωσης και πορείας διάφορων μαοϊκών ομάδων, δυο -τρεις ημέρες μετά.
Η άλλη δολοφονία ήταν αυτή του, ανεξάρτητου τότε Βουλευτή, Αλέκου Παναγούλη. Ο Παναγούλης ήταν μια από τις κορυφαίες προσωπικότητες της Αντιδικτατορικής Αντίστασης. Νεολαίος του Κέντρου προδικτατορικά, στην περίφημη ΕΔΗΝ, βγήκε στην παρανομία από τις πρώτες ημέρες του πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου. Σχεδίασε και εκτέλεσε την -μοναδική - απόπειρα κατά του δικτάτορα το καλοκαίρι του 68. Δυστυχώς απέτυχε. Η σύλληψη, η δίκη, τα βασανιστήρια και οι απόπειρες απόδρασης που επιχείρησε αποτελούν από τις σημαντικότερες στιγμές της αντίστασης.
Τον άφησε ελεύθερο η Χούντα το καλοκαίρι του 73, με την αμνηστία που είχε δώσει τότε ο Παπαδόπουλος ενόψει της "φιλελευθεροποίησης" του καθεστώτος. Τότε πήγε στην Ιταλία, όπου έγινε ζευγάρι με την Ιταλίδα δημοσιογράφο Οριάνα Φαλάτσι - μια από τις διασημότερες της εποχής.
Μετά τη δικτατορία αν και οι περισσότεροι φίλοι του (Γιώτας, Βερυβάκης κλπ.) μπήκαν στο ΠΑΣΟΚ, αυτός ακολούθησε τον Γ.Μαύρο στο κόμμα ΕΚΝΔ (Ένωση Κέντρου - Νέες Δυνάμεις)και ανέλαβε να ξαναφτιάξει την ΕΔΗΝ. Οι προσπάθειες να δημιουργηθεί άλλη οργάνωση νεολαίας και ουσιαστικά να παραμεριστεί ο Παναγούλης, τον ανάγκασαν να ανεξαρτητοποιηθεί. Ως ανεξάρτητπς Βουλευτής τάραξε τα νερά δυο φόρες. Τη μία κατηγόρησε τον τότε Υπουργό Άμυνας και μετέπειτα Αρχηγό της ΝΔ, Ευ.Αβέρωφ, ως τον μελλοντικό δικτάτορα. Την άλλη κλέβοντας τα αρχεία της ΕΣΑ κομμάτια από τα οποία είδαν το φως της δημοσιότητας.
Ο φόνος του αποδώθηκε σε τροχαίο την υπαιτιότητα του οποίου την έδωσαν σε κάποιον Στέφα από την Κόρινθο.
Η κηδεία του μετατράπηκε σε ένα μεγάλο συλλαλητήριο. Ενώ είχαν δωθεί χαρτάκια με το - εντελώς ξενέρωτο - σύνθημα "Τσεβά, να γίνεις Σαρτζετάκης" (δηλαδή ο τότε αρμόδιος εισαγγελέας που είχε αναλάβει τις ανακρίσεις να κάνει τα ίδια με τον ανακριτή στην υπόθεση της δολοφονίας του Λαμπράκη), ο λαός φώναζε "Αβέρωφ-φασίστα-παραιτήσου".
Την ίδια εποχή βγήκαν και τα πρώτα συνθήματα στους τοίχους. "Ο Παναγούλης ζει". Μέ πράσινα γράμματα, η Αριστερά σφύριζε αδιάφορα. Είχε προηγηθεί ...σοβαρός διάλογος, κατά πόσο το "ζει" θα το γράφαμε με έψιλον ιώτα ή με ήτα και υπογεγραμμένη. Η καθαρεύουσα ήταν ακόμα ζωντανή.
Το γεγονός είναι ότι μετά την δολοφονία του αυτά τα περίφημα αρχεία της ΕΣΑ έχουν εξαφανιστεί. Όπως έχουν περάσει τα χρόνια και οι πρωταγωνιστές της εποχής αρχίζουν να αφήνουν τον μάταιο τούτο κόσμο, χάνουν ίσως το ανδιαφέρον τους... εκτός και αν περιέχουν τόσο σοβαρά μυστικά...

Πέμπτη 28 Απριλίου 2011

ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΝΕ ΠΑΣΟΚ ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ ΞΥΠΝΗΣΕ - ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΞΥΠΝΗΣΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΣΟΚ

Με δύο αναρτήσεις το ιστολόγιο της Ν.Ε. ΠΑΣΟΚ Αργολίδας έδειξε ότι συνέρχεται από το λήθαργο και ξαναμπαίνει στο παιχνίδι της ενημέρωσης.
Η διεύθυνση είναι http://ne.pasok.gr/argolida/.
Καλό είναι να τα λέμε ηλεκτρονικά , αλλά ακόμα καλύτερο να τα πούμε και ζωντανά. Η ενημέρωση - απολογισμός που έκανε ο Μανιάτης στην Κίο είχε επιτυχία. Γιατί να μην προχωρήσουμε και σε άλλες τέτοιου είδους εκδηλώσεις;

ΤΣΕΡΝΟΜΠΙΛ-ΦΟΥΚΟΥΣΙΜΑ ή ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ-ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ 1-1

25 χρόνια από το "ατύχημα" του Τσέρνομπιλ. Οι επίγονοι της πάλαι ποτέ Σοβιετίας πήγαν και έκαναν μνημόσυνο. Απέκλεισαν από την κουστωδία των επισήμων τον Πρόεδρο της Λευκορωσίας... Κάτι σαν την παροιμία "είπαν τον πετεινό κεφάλα".
Ουσιαστικά το μνημόσυνο ήταν για το καθεστώς που είχε βάλει την "πρόοδο" πάνω από τον άνθρωπο και τις πραγματικές του ανάγκες. Στα "πεντάχρονα πλάνα" ο άνθρωπος ήταν απλώς ένας αριθμός.
Τα καθεστώτα εκείνα μας άφησαν χρόνους. Επιζούν μόνο - στην πιο άσχημη μορφή τους - στην Κίνα.
Όμως ο πυρηνικός εφιάλτης είναι παρών. Η Φουκουσίμα δεν ήταν αποτέλεσμα αβλεψίας. Είναι ένα συνειδητό έγκλημα. Η φθηνή πυρηνική ενέργεια στην υπηρεσία ενός αχαλίνωτου καπιταλισμού. Το έγκλημα έχει ήδη γίνει, η τιμωρία δεν εμφανίζεται ακόμα.
Όμως με την ευκαιρία της επετείου του Τσερνομπίλ δύο ερωτησούλες και όποιος ξέρει ας απαντήσει:
1) Είχε οργανώσει η τότε ΚΝΕ εκδρομή στελεχών στο Τσερνομπίλ μετά το ατύχημα; Μήπως σε αυτή την ομάδα συμμετείχε πρώην πολιτικός αρχηγός διακρινόμενος για τον απύθμενο αντιΠασοκισμό του; Μήπως είχε συμμετάσχει μαζί του ένας άλλος μέγας σκιτσογράφος όπου και αυτός διακρίνεται δια τον νοσηρότατο αντιπασοκισμό του;
2) Τότε είχαν δει το φως της δημοσιότητας μετρήσεις σύμφωνα με τις οποίες οι μεγαλύτερες ποσότητες ραδιενεργών ισοτόπων είχαν βρεθεί σε μποστάνια στην Αργολίδα. Οι μετρήσεις αυτές έχουν επαναληφθεί; Είναι άσχετο το γεγονός αυτό με τους καρκίνους και άλλες νεοπλασματικές αρρώστιες που εμφανίζονται κατά μεγάλα ποσοστά στους κατοίκους της Αργολίδας;
3) Η δημιουργία πυρηνικού εργοστασίου στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στην Κάρυστο - ιδέα του γκουρού του νεοφιλελευθερισμού Στ. Μάνου - εγκαταλείφθηκε εξ αιτίας του μεγάλου σεισμού της Αθήνας (επίκεντρο οι Αλκυονίδες νήσοι στον Κορινθιακό) το 1981. Αλήθεια, στην Τουρκία δε διδάσκονται από την ιστορία για να αλλάξουν το πυρηνικό τους πρόγραμμα;

Παρασκευή 22 Απριλίου 2011

ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ

  • Μεγάλη Παρασκευή και χαρούμενη ατμόσφαιρα δεν ταιριάζουν.
  • Σαν καλός νοικοκύρης επισκέφθηκα παζάρι και σούπερ μάρκετ.
  • Συνάντησα αρκετούς γνωστούς.
  • Φεστιβάλ γκρίνιας και απαισιοδοξίας.
  • Και όλοι όσους είδα είχαν να μου εκμυστηρευτούν σίγουρες πληροφορίες...
  • Ο ένας ότι προχθές στο τσακ δεν έπεσαν έξω οι τράπεζες και δε βάρεσε το κράτος μας φαλιμέντο.
  • Ο άλλος ότι ο Λοβέρδος είναι έτοιμος να παραιτηθεί..
  • Ο τρίτος ότι μέχρι το Σεπτέμβριο θα το έχουμε κλείσει το μαγαζί.
  • Ο τέταρτος είχε διευρύνει το κύκλο των εχθρών μας και έκραζε τους Μαυραγορίτες της λαϊκής που για τρία φρέσκα κρεμυδάκια ήθελαν 50 λεπτά.
  • Είχα καιρό να δώ τόσους τζοχαδιασμένους ανθρώπους σε μια μέρα.
  • Ο μόνος σε αυτή τη χώρα που διατηρεί την ψυχραιμία του είναι ο Πρωθυπουργός.
  • Μήπως όμως είναι προσποιητό το ύφος του... ένα "κατά συνθήκην ψεύδος;"
  • Μοιάζει με το σέντερ χαφ μιας ομάδας που σέρνεται. Προσπαθεί να κρατήσει τη μπάλα κάπου στο κέντρο. Βλέπει τους συμπαίκτες του εκτός θέσης και δε θέλει να χαραμίσει τη μπάλα.
  • Η εξέδρα ουρλιάζει "Πέτα Γιώργο τη μπάλα, κάνε αναδιάρθρωση του χρέους". Έτσι κι εγώ το 1969 φώναζα μετά πάθους "Η σειρά του Απόλλωνα", αλλά όταν πήγε ο Πανναυπλιακός στη Ριζούπολη, γύρισε μεμια δεκάρα στην πλάτη.
  • Ωραίο ακούγεται " αναδιάρθρωση του χρέους" και ακόμα πιο ωραίο το "να καταργηθεί το μνημόνιο"... αλλά, κανείς δεν ξεκαθαρίζει τι μισθούς, τι συντάξεις και τι κοινωνικές παροχές θα έχουμε...