Τα δυο σημεία της Μπλογκόσφαιρας που συχνά-πυκνά επισκέπτομαι είναι το "λογοπλοκίες" και το "24 γράμματα". Ο προβληματισμός τους δεν είναι ποτέ επιφανειακός. Ψάχνουν πάντοτε τα πράγματα και με εμπεριστατομένες αναλύσεις μας προβληματίζουν.
Έκαναν αναφορά στην Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου και στο πιο Φιλελεύθερο Συνταγματικό Κείμενο της Ευρώπης.
Αυτή είναι όμως η μια όψη του νομίσματος.
Η άλλη όψη είναι ότι το πολίτευμα της Επιδαύρου, στηρίχθηκε στην δολοφονία του πραγματικού λαϊκού ηγέτη Αντώνη Οικονόμου (Αρχές Δεκέμβρη 1821 στο Άργος), στην κατάργηση και κατάλυση της δομής της Φιλικής Εταιρίας, στον παραμερισμό του Δημητρίου Υψηλάντη, του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, του Παπαφλέσσα και όλων εκείνων των στρατιωτικών που εξέφραζαν τις γνήσιες λαϊκές δυνάμεις.
Με το πρόσχημα της Δημοκρατίας έστησαν συνέλευση με "παραστάτες" από μέρη που δεν είχαν γίνει τυπικές διαδικασίες. Ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος είχε στήσει το σκηνικό του καπελώματος. Την εξουσία την πήραν οι εκπρόσωποι της πολιτικής ελίτ : Φαναριώτες, Κοτζαμπάσηδες, Καραβοκυραίοι, Ανώτερος Κλήρος και διάφοροι διανοούμενοι (π.χ. Αλ. Πολυζωίδης).
Ποιο ήταν το αποτέλεσμα;
Η Κυβέρνηση της Επιδαύρου έτρεξε να σωθεί στα καράβια όταν μετά από έξι μήνες έφθασε ο Δράμαλης στην Αργολίδα (Ιούλιος 1822). Και η εξουσία -ντε φάκτο- ήρθε στα χέρια του Κολοκοτρώνη.
Η Επίδαυρος ήταν η μεγάλη πολιτική νίκη του Αλ. Μαυροκορδάτου. Του μοιραίου για την Ελλάδα ανθρώπου που πέντε φορές πήρε την εξουσία με μεγάλη λαϊκή αποδοχή και την παρέδωσε, και τις πέντε, μέσα στη γενική κατακραυγή.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου